?از باسمه خانه تا پوئزی در میان ایرانیان
کتاب کوچک “مکتوبات” را در دست داشتم و خواندم از میرزا فتحعلی آخوند زاده از ترقی خواهان دوران قاجار که اندیشه اش بسیار بر منورالفکران دوران مشروطه تاثیر داشت. و هنوز هم شعورو درکش از خیلی از فرنگ رفته های معاصر و دکترهای بیسواد بیشتر و عمیق تر است.(با درک نسبت تاریخ و جغرافیا) . کلا هم که نگاه کنید منورالفکران دوران قاجار و مشروطه و پهلوی اول یک سروگردن از همه ی به اصطلاح باسوادان دوران پهلوی دوم بالاترند و برای متصف کردن صفت روشنفکر به بعضی ها در بعد از انقلاب 57 هم ، ادم باید هم دهنش را آب بکشد و هم قلمش را!
باری…
تکه ای از مکتوبات به قرار زیر است و من فکر میکنم اوضاع ما کم و بیش همین است در همه ساحت ها و حوزه ها و هیچ پروگرسی نبوده است و نشده است و ما مردمانی هستیم به غایت متخیل!!!
☘️” …از چهارصد سال متجاوز است که در دنیا باسمه خانه(چاپخانه ) اختراع شده و به کثرت علوم و لیتراتر(ادبیات) واسطه عمده گردیده (اما)اهل ایران دیروز باسمه خانه بنا کرده است.انهم از سفاهت باسمه خانه ی سنگی که به اعتقاد خودشان به ان حَسن خط ظاهر است.دیگر آن قدر شعور ندارند بفهمند که حسن خط شرط لازم نیست و در باسمه خانی سنگی کتب غلط چاپ میشود،چنانکه یک کتاب باسمه بی غلط در ایران وجود ندارد و نیز گران بها می باشد و کتب وفور بهم نمیرساند و هر بینوا به تحصیل آن قادر نمی گردد و لیتراترش(ادبیاتش) شامل اینگونه مطالب است که طهارت را فلان طور باید گرفت و نماز را فلان باید گزارد…و هنگام قضای حاجت رو به قبله نباید نشست…و ابدا نمیدانند که پوئزی(شعر) چگونه باید بود.هرگونه منظومه های پرپوچ (توخالی) را پوئزی حساب کنند و چنان پندارند که پوئزی عبارت است از نظم کردن چند الفاظ بی معنا در یک وزن معین و از قافیه دادن به اخر انها و از وصف نمودن محبوبان با صفات غیرواقع و ستودن بهار و خزان با تشبیهات غیرطبیعی چنان که دیوان یکی از شعرای متاخر طهران متخلص به قاآنی از این گونه مزخرفات مشحون است.دیگر خیال نکرده اند( فکر نکرده اند) که در پوئزی مضمون باید به مراتب از مضامین منشآت (نامه های) نثریه موثرتر باشد.
