نامیرا در انبساطِ دائمیِ هستی

.آدمی که تنها باحرکتِ اندکِ دوانگشت دست چپ، همه ی آدمیان را میهمان جهانی میکند که بساطش هرروز گسترده تر میشود. کسی که آدم را میهمانِ ذهن خودش می داند نه خدا.کسی که ادم ها را “سر به هوا” (روبه ستارگان) میخواهد نه سربه زیر و شجاعت دارد که سر به هوا تر از همه این پرسش را مطرح کند که: “خدا پیش از این خلقت مقدس چه می‌کرده؟ آیا در تدارک دوزخ برای مردمی بوده که چنین پرسش‌هایی دارند؟”

درباره جلال حیدری نژاد

دانش آموخته جامعه شناسی از دانشگاه تهران، دلبسته ی فرهنگ ،اجتماع و آدمیزاد. مینویسم تا " نادانی" خودم را روایت کنم، نه بیشتر!

مشاهده همه مطالب جلال حیدری نژاد →

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *