شناخت بازاری/ جاعلان و جاهلان
دیدن و دیده شدن در دنیای امروز هم ارزش شده است و هم روش در فریب خوردن و فریب دادن .حیرت افزا آنست که فریب خوردگان با چشم سر، آنچه دیده اند را “شناخت ” می پندارند و ابدا فکر نمیکنند ( اصولا این دسته فکری هم ندارندکه بکنند) که چشم ، فقط و فقط ابزار دریافت اطلاعات است و شناخت بازیچه ی چشم سر نمیشود. اما نادانی و ساده گیری و حماقت کاری میکند و کرده است که عبارت ” تا نبینم باور نمیکنم!” فلسفی ترین و مهم ترین جمله این قسم از فریب دهندگان و فریب خوردگان است. آنها که فریب میدهند هم در سایه و پنهانی این را القاء میکنند که ” تا ندیدید باور نکنید!” تمرکز بر چشم است. کانال فریب از چشم است و مردمان می پندارند آنچه دیده اند لابد حقیقت دارد و اسمش را میگذارند شناخت! برای همین است که همه رسانه هایی که به شما تصویر میدهند در حقیقت به گونه ای شما را فریب هم میدهند و از فرایند اندیشیدن دور میکنند. یک آدامسی به شما می دهند که دهانتان میجنبد اما سیرتان نمیکند. و اگر کسی شما را از دور ببیند فکر میکند مدام در حال خوردن هستید و هر روز فربه تر می شوید اما واقعیت اینست که مدام گرسنه تر میشوید و نحیف تر! و برای رفع گرسنه گی مجدد به سراغ همان دم و دستگاه فریب میروید برای اینکه “تا نبینید باور نمی کنید”!
این فریب دادن و فریب خوردن و داستان غم انگیز انسان معاصر و یا بهتر بگویم انسان دوره ی تلویزیون و حالا هم مدیا های اجتماعی مانند فیس بوک و اینستا و…کاری کرده است که علاوه بر همه شناخت ها و معرفت های دیگر یک شناخت دیگر هم به وجود بیاید که به گمان من آن را باید “شناخت بازاری ” نامید. “شناخت بازاری که خیلی حوصله به تقسیر و شرحش را فعلا ندارم رکن رکین و اصل اصلیش همین اصالت دادن به چشم سر است. همه رسانه های متکی به تصویر با شما همین کار را میکنند. از سی ان ان تا همین فیس بوک و اینستا و…در همین فیس بوک خیلی ها از مرد و زن مزخرفات خودشان را با تصاویر مختلف راهی ذهن شما میکنند. یکی قرو اطوار می ریزد یکی تصاویر مثلا مفهومی تر نشان شما میدهد.(هر دو هم تهوع آور). هم او در کار فریب شماست و هم شما مستعد فریب خوردن. برای همین است که در مدیا های اجتماعی اگر رخصت ظهور تصویر نبود آنوقت مزخرفات کثیری از ما نه دیده میشد و نه خوانده و شناخت بازاری هم لابد پیدا نمیشد و مردم برای شناخت و معرفت مجبور به خواندن و عرق ریختن عقلانی میشدند. بیشتر انهایی که پیغمبر شده اند در این مدیا های اجتماعی به لطف و مرحمت تصویر و فریب است! وگرنه با حذف تصاویر حرفشان هم خواندنی نخواهد بود که نبوده است و تنها به دگنک تصویر شما را فریفته اند! اگر میخواهید آزمایش کنید این ادعا را باید این کار را انجام بدهید. اگر جزو فریب دهندگان(جاعلان) هستید بعد از این به مدت 6 ماه یا بیشتر هیچ مطلبی را با تصویر منتشر نکنید . بگذارید مخاطب عرق بریزد در درک و فهم نظرات منورالفکرانه شما و یا هنرمندانه و یا هر چیز دیگر! اطمینان داشته باشید که مشتریان شما به شدت کاهش پیدا میکند.( تست کنید اگر مردد هستید) و اگر جزو فریب خوردگان(جاهلان) هستید که اطمینان دارم که اگر بعد از این، مطالب معبود و محبوب شما بدون تصویر بیاید قطعا بعد از یکی دوماه کوچ میکنید و برای خودتان معبود دیگری پیدا میکنید که کماکان قسم خورده به تصویر است برای اینکه شما فقط چشمتان را باور دارید نه ذهنتان! و اصولا ذهنتان قدرت جذب و هضم و فهم ندارد.
کوتاه میکنم به اینکه حرف حساب و “شناخت ” نیاز به تصویر ندارد. همه ما که در رسانه های اجتماعی افاضات از خودمان صادر میکنیم به اندازه ای که تصویر را ضمیمه مثلا حرف حسابمان کرده ایم فتوی به بی حسابی حرفمان داه ایم در مرحله اول و مرحله بعد در فریب مخاطب فعال هستیم وایضا مخاطب هم در فریب خودش! آن دسته از ما که چشم ها را گواه می گیرند برای حجت دادن به کلماتشان، جاعلانی هستند زبر دست برای جاهلانی که ترجیح میدهند دهانشان یک عمر بجنبد بدون اینکه هیچگاه حقیقتا سیرشوند!
در جهان هر چیز چیزی می کشد
کفر کافر را و مرشد را رشد
کهربا هم هست و مغناطیس هست
تا تو آهن یا کهی آید به دست
(مولانا)
