نوروز پرچم است، افراشته باد برای همیشه!

نوروز امده است، یادتان باشد

پس از سفری یکساله،از فراز کوهها و دشت ها و جنگلها،با کوله باری از شکوفه های رنگ به رنگ که هدیه میکند به ذهن همیشه سبز درخت.نوروزبا کوله باری از محبت و دریایی ازطراوت آمده است تا ما را دوباره آشتی  دهد با آنچه زمان بر چهره آن غبار نشانده است. نوروز آمده است،..به استقبالش میرویم و با سر انگشتانی  سبز، جان زندگی را از هرچه رنگ تعلق دارد پیراسته میکنیم.

یادتان باشد

نوروز عید تعارف های بی مایه نیست،عید میهمانی های بی پایه و تکراری نیست،عید سفرهای بدون سیاحت نیست.

نوروز پیامی دارد برای ما،برای زندگی،برای انسان،پیامی که پس از قرن ها و هزاره ها هیچ غباری بر دامن طراوتش ننشسته است و انان که هوس دانستن و اگاهی دارند،به قدر کوزه معرفت  و چشم زیبا بینی که دارند از دریای غزل گونه آن پیام همیشه جاوید خواهند چشید و خواهند دید.

اما زادگاه ان پیام کجاست؟چه موقع بوده است آ یا؟ به کدام هزاره باز میگردد،نشان از کدام دوره اساطیری با خود دارد؟یاد و خاطره کدام مردمان رادر ذهن جامه ی زندگی میپوشاند؟آبی کدام آسمان را میهمان چشمانمان میکند؟ آرزوهایمان را به دنباله کدام شهاب ها گره میزند؟از باده کدام شکوفه غزل لب هایمان را به ساغری میهمان میکند؟

…به قطعیت کسی نمیداند. اما شاید در یکی از روزهای بلند هزاره های کهن و قرن های پر فروغ سرزمین آریایی مان، در یکی از روزهایی که مردمان دیروز این گستره همیشه زاینده و جاوید ،چونان مردمان دیگر سرزمین ها درگیرودار چرخه زندگی گرفتار آمده بودند، در یکی از روزها که پدران و مادران ما به انتظار گشایش روزنه ای و رگبار نوری و باران عشقی،زندگی را دوره میکردند و خود را تکرار!  ..به ناگاه “نوروز” رسید و رخوت چرخه ناتمام زندگی،جای خود را به شدنی   همیشگی سپرد و در روزی نو، نوری رها از کهکشان سینه پر مهر مردمان دیرین این سرزمین بر تارک آسمان مه آلود فرود امد و پیام دوباره شدن،دوباره زندگی کردن، تولد،تحرک و تحول را برای همیشه با قلب و ذهن ایرانی آمیخت.نوروز با پیام” زندگی دوباره” برای همیشه جاودان و پرچمی همیشه افراشته شد.

نوروز، این کهن همیشه جاوید،این تازه از راه رسیده ی قدیم،…پرچم است،پرچمی که پیروزی ها و یرافرازی های مردم این کهن سرزمین را برای همیشه به دوش میکشد.

نوروز پرچم است برای  ایرانی، پرچم فتح، طفر،پرچم چیرگی لحظات سپید بر تاریکی،پرچم اقتدار زندگی بر مرگ،پرچم چیرگی اندیشه بر اهریمن جهل و نادانی،پرچم قدر دیدن بلند نظران و بر صدر نشستن هنرمندان، پرچم خوار شدن تنگ نظران و آنان که با اندیشه و اندیشیدن که روح زندگی ست می ستیزند، پرچم رویش نشانه های زندگی از خاک مرده…

نوروز پرچم است، پرچمی که مردمان این سرزمین برای قرن ها و هزاره هابر شانه مهربانی هایشان نگاه داشته اند.

نوروز پرچم است، افراشته باد برای همیشه!