ما ایرانی ها فکر میکنیم مردمان زرنگی هستیم!البته هستیم و برای همین همه امان ته چاهیم! از ادعاهای مسخره وکودکانه و ساده انگارانه هم میگذرم که تکرارش ملال آور و موجب شرمساری ست. ولی واقعیت اینست که ما روستاییان ساده ای هستیم در جهان معاصر و مثل کودکان با یک لایی به پیکه ذوق مرگ میشویم( از بالا تا پایین) و حواسمان نیست که خیابانی و عادل خان ابزار خواب کردن ما شده اند (شاید خودشان هم ندانند طفلکی ها ) و دمیدن درآستین ما به نیت پهلوان پنبه گی! ما آنقدر ساده و روستایی و ندید بدید هستیم که حتی وقتی مردان خدا! ، جیبمان را با دلار 8000 تومان میزنند و هر روز سفره امان کوچک تر میشود ورسما از ما دزدی میکنند! همه فکر و ذکرمان میشود یک دانه لایی به شوهر شکیرا و باخت سرافرازنه! و حواسمان نیست که به طورسیستماتیک و روزانه و حتی ساعتی دست عده ای از مردان خدا در میان جیب ما و خالی کردن آنست. و البته ما هم دلخوشیم به همان یک دانه لایی و یک باخت غیورانه
