گفتگویی کوتاه با دکتر قاضی میرسعید، رییس انجمن کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی ایران. سال هشتاد و هفت. شیرازه ی سوم.
|
اولین بار او را در همایش همگرایی که به دعوت انجمن های علمی دانشجویی کتابداری و اطلاع رسانی ایران (ادکا) در تاریخ چهارشنبه اول خرداد ماه 1387 از ساعت 16 الی 18/30 در محل مرکز اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران (تالار یوسف شریعت زاده) برگزار شد می بینم. شور بسیار دارد.از لحنش و کلماتی که استفاده می کند می توان این مسئله را فهمید. یعنی به نظر صریح می گوید و تاب صریح شنیدن هم دارد. از حاشیه رفتن دوری می کند و به گمانم نه تنها قلب مسئله بلکه حتی با کلماتش می خواهد مغز مسئله را نشانه برود. تلفنی که حرف می زنیم قرار یک گفتگوی صریح تر و بی پرده تر را می گذاریم و او جمله ای می گوید تا من خیالم از پیدا کردن یک سرخط راحت شود! ” ادبیات آکنده از تعارف، تلفات زیادی از ما گرفته است!”
|
*ارزيابي شما از همايش همگرايي دو انجمن چه بود ؟
اين همايش فرصتي بود كه خيلي زودتر مي بايست شكل مي گرفت اما ظاهرا” بدون دليلي خاص با تأخير مواجه شد . به هر حال اگر هر دو انجمن تلاش خويش را معطوف همكاري هاي بيشتر نمايند شايد بتوان زيان ناشي از اين اتلاف وقت راجبران كرد.
*آيا در اين همايش آنچه كه دغدغه هاي شما بود مطرح شد؟
مهمترين مسئله و دغدغه خاطر مديريت انجمن كتابداري و اطلاع رساني پزشكي، تبيين جايگاه كتابداري واطلاع رساني در ساختار نظام تشكيلاتي كشورمي باشد. اينكه تا چه حد در همايش مورد نظر زمينه براي تحقق اين امر فراهم شودبه پيامد هاي آن بستگي دارد. اگر تلاش مسئولان اين دو انجمن بر اين امر قرار گيرد كه زمينه های لازم را براي اعتلاي جايگاه حرفه در جامعه فراهم نمايند، مي توان گفت كه موفق شده ايم در غير اين صورت خير، كه اميدوارم اين گونه نباشد.
*همگرايي دو انجمن موجبات رفع كدام موانع را فراهم مي كند و چه سودي براي اين دو حوزه و فعاليت هاي آن ها دارد؟
اينکه همگرايي اين دو انجمن تا چه حد مي تواند موانع موجود را بر طرف نمايد به شناخت دقيق آن ها از شرايط موجود در حرفه بستگي دارد. اگر در تعاملي منطقی و با تأكيد بر گفتماني به دور از رويكرد هاي ژورناليستی مجموعه موانع ومشكلات درهمه امور شناسايي شود و سپس طبقه بندي گردد، مي توان با تعيين اولويت براي طرح و اجراي آن ها چاره انديشي كرد.منتهي همان طور كه در ابتداي اين مطلب اشاره شد همه اين موارد زماني از حمايت مسئولان و دست اندركاران نظام برخوردار خواهد بود كه با ارائه برنامه اي مدون و قانونمند نقش اين حرفه و ارزش هاي وجودي آن در ساختار جامعه اطلاعاتي ايران تدوين و ارائه گردد. البته بايد به اين نكته توجه داشت كه اجراي صحيح يك برنامه مدون به دليل وابستگي آن به عامل زمان به صبر و حوصله و پايداري نياز است كه اميدواريم انجام آن در دستور كار مشترك هر دو انجمن قرار گيرد. واما سود آن ((با هم بودن )) و ((براي هم بودن )) و ((ما)) شدن كه اگر چنين شود چه سودي بهتر از آن كه همگان بدان نياز داريم .
*اگر همگرايي اين دو انجمن موجب فوايد خاصی است چرا تاكنون اين امر محقق نشده بود؟
علت عدم تحقق همگرايي اين دو انجمن را در طي يك سال گذشته آقاي دكتر فتاحي رئيس محترم هئيت مديره انجمن كتابداري و اطلاع رساني بيان فرمودند.هر چه بود گذشت اما آنچه كه مي بايست مورد توجه قرار گيرد جلوگيري از تكرار آن است كه اگر اين اتفاق يك بار ديگر رخ دهد توجيه پذير نيست .
*آيا به راهكاري عملي و پايدار دست پيدا كرده ايد و يا خواهيد كرد؟
اميدوارم. به نظر مي رسد مسئولان هر دو انجمن عزم خود را جزم كرده اند تا به راهكاري عملي دست يابند.
*و در پایان؟
و اما در پايان روي سخن من با جامعه كتابداري كشور است، جامعه اي متشكل از سطوح مختلف از وابستگان به اين حرفه، اعم از استادان، دانشجويان، فارغ التحصيلان اين رشته ، شاغلان در حرفه و …. كه اگر قرار باشد بي تفاوت از كنار اين مهم بگذرند و مسئولان فعلي اين دو انجمن يا كساني را كه در آينده عهده دار امور خواهند بود را ياري ننمايند و يا مورد خطاب قرار ندهند بايد به نسل هاي آينده پاسخ دهند. به ياد داشته باشيم حافظه افكار عمومي حرفه آنجا كه فراموش كند به كمك آنچه كه در قالب مستندات باقي خواهد ماند مجددا” به ياد خواهد آورد كه خادمان واقعي چه كساني بودند.
از يگانه حق سعادت خدمت در مقام خادماني موحد را براي همه همكاران در هر دو انجمن كه از يک پيكرند آرزو مي نمايم
