“عطف” فتیر میشود یا نه !

این هم نمره ی دوم. تمام شد.خسته گی مانده اما .دو ماه تمام با فکر و دغدغه. هرروزعصر زودتر میروم خانه  که به کارها برسم. نامه نگاری دارد! ایمیل ها فراوان. کمتر یک فرمت ایمیل را برای چندین نفر میفرستم. با هر کس با زبان و شرایط خودش حرف میزنم. خسته ام هنوز، دوست دارم بخوابم طولانی! یک هفته بی وقفه! ذهنم نیاز دارد.اما نمیشود. ما نیامده ایم به این دنیا که تختمان بزنند! نا سلامتی هبوط !  کرده ایم! یک جورهایی تاوان پس میدهیم. پس همین است که هست!!! نمره دوم را د ردنیای مجازی منتشر میکنیم. یکی پرسید:” چیزی هم دارد؟”  میدانم که همین یکی نماینده ی خیلی هاست! سوال متعفنی ست!جوابی نمیدهم. چند وقت پیش هم یکی دیگر پرسیده بود: ” آخر هزینه این کار از کجا می آید؟” خنده ام گرفته بود به حضرت عباس! یک نفسی کشیدم وخیلی جدی گفتم: ” یک حسابی باز کرده ایم میان یک عدد بانک امریکایی که چسبیده به دیوار کاخ سفید!خوشبختانه خود پرداز هم دارد! و باراک حسین اوباما چند وقت یک بار در البسه مبدل میاید و چند میلیون دلاری را کارت به کارت!!! میکند!” طرف گرفت که طنزم مزه ی بادام تلخ دارد. پس هیچ نگفت و رفت.

خسته ام هنوز. شاید هم حق با همان بعضی ها باشد که ” بی مایه فتیر است” ولی فعلا که فتیر میخوریم و گلایه نداریم. تنها دلخوشی که من و دوستانم از این بابت داریم اینست که گمان میکنیم که اینجا فرصتی ست برای حرف هایی که اگر “عطف”  نباشد شاید وجود هم نداشته باشد. کاررسانه ای کردن سخت است این روزها . اهل فن خوب میدانند. مهم نیست اما . همین که زیر بلیط کسی نیستیم خوب است. همین که دستورات از بالا! نمی ایند خوب است! همین که خودمانیم خوب است!همین که نازهای کم چربی مدیران کم ظرفیت و احمق را نمیکشیم خوب  است!همین که پیشکسوت و جوان و دکتر و کارشناس و…حرفشان را میزنند خوب است. همین که تریبون ادمهای حقیری نمیشویم که شجاعت یک گفتگوی ازاد را ندارند، خوب است!همین که چهار تا آدم فکر میکنند و افکار خود را با دیگران سهیم میشوند خوب است! همین  که حس میکنیم دلهایی ولو اندک با ما هست،خوب است. !  مهم نیست که فعلا تبلیغات مناسب و کافی نداریم. اما همین که خودمانیم خوب است! میبینید؟ من فقط خوب هایش را میگویم اما هیچ باور نکن که “بد” ندارد ..بگذریم. فعلا تلاش میکنیم. هر کسی هم وارد جمعمان شود قدمش روی چشم. روزگار غریبی ست . باید غم همدیگر را بخوریم و دست همدیگر را بگیریم وگرنه رحمتی نیست که نیست. تا کی میتوانیم ادامه دهیم…نمیدانم!  تا کجا میتوانیم جلو برویم..نمیدانم! اینکه حقیقتا “عطف” انهم بی مایه ” فتیر میشود یا نه  پیش بینی اش کار من نیست. من و دوستانم فعلا با هزار حرف انگیزه کش روبه رو هستیم(میشنویم و سکوت میکنیم) و من فکر میکنم ،این همان است که از خیلی ها گرفته اند تا ادم بودنشان را بگیرند! حواستان باشد! انسان حیوانی ست با انگیزه! …همین