وقتی فدریکو گارسیا لورکا سبز شد
سبز، تویی که سبز می‌خواهم،/سبز ِ باد و سبز ِ شاخه‌ها/اسب در کوهپایه و/زورق بر دریا. سراپا در سایه، دخترک خواب می‌بیند/بر نرده‌ی مهتابی ِ /خویش خمیده/سبز روی و …
وقتی فدریکو گارسیا لورکا سبز شد Read Moreبرچسب: مادرید
دست نوشته های بی سرانجام در باب آنچه دل یک آدم را چنگ میزند