سرنوشت نه در پیشانی،بلکه در دستان ماست!

سال هشتادو پنج،مرداد و شهریور

میدانستم که آن سال ،آخرین سالی ست که درآن نشریه قلم میزنم،پس در هر شماره از “ان زاویه” که میدیدم تلاش میکردم تا گره های انجمن را نشان دهم، ولی چه فایده که کسانی خود را به خواب  زده بودند، البته من هم لزومی بر بیدارکردنشان نمیدیدم و میدانستم  که زمان ، دیوار سخت واقعیت را گاه جلوی “سر” مان میگذارد!…      …

درباره جلال حیدری نژاد

دانش آموخته جامعه شناسی از دانشگاه تهران، دلبسته ی فرهنگ ،اجتماع و آدمیزاد. مینویسم تا " نادانی" خودم را روایت کنم، نه بیشتر!

مشاهده همه مطالب جلال حیدری نژاد →

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *